چند روز پیش یکی از دوستان حرف جالبی زد:
< آدمایی که سر راه ما قرار می گیرند تعیین کننده ی آینده ی ما هستند و ما اونها رو سر راه خودمون نمیذاریم>...
من صدام در اومد.میخواستم دهن به اعتراض باز کنم که اینقدر تقدیر و سرنوشت رو نکش وسط که جمله اش رو ادامه داد:
<اما این قلب ماست که میگه با کدوم ارتباط برقرار کن>
حرفی برای گفتن نداشتم...
چه جالب...
من لینکت کردم
ایول.
این قلب ماست که تعیین کننده آینده ماست پس.خیلی خیلی قشنگ بود و حقیقتیه.
اگه یاد بگیریم به دلمون گوش بدیم کم نمیاریم
شما رو اد کردم . موفق باشین. سر می زنم.
زیبا بود.
جبری برای دلی وجود نداره
این دله که کسی رو بدست میاره یا از دست میدتش
جبر تو جیهی برای نداشته ها و داشته های اجباریمونه
با نظر شما دوست خوبم موافقم که جبر و اجبار نمیتونه لااقل تکلیف دل هامونو روشن کنه
این دل های ما هستند که دوست میدارند
عاشق میشن
میشکنند
وکسی رو بدست میارند
یا اونو طرد میکنند
و کسی هم نمیتونه جلوی این دل های ما رو بگیره
اگه هم بگیره جبری نمیتونه جلوی شکستن دلی رو از بدست نیاوردن کسی بشکنه
سلاااااااام....
راستییییییی یادم رفت بگم......آآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآپمممممممم زودی بیااااااااا........
آمدم آمدم!!!
ما خودمون تعیین کننده مسیر زندگیمون هستیم
تقدیر فقط مرگ است مگر بداع کنیم که زمانش تغییر کند بقیه سرنوشت نوشتنی است هر روز میشه از نو نوشت اما چجوری با چه قلمی نوشت مهمه