لحظه هارو در یابیم...
آخ که چقدر توی اگاهی زندگی کردن سخته!!!
بابا آدم تنبلیش میاد...
چند روز پیش داشتم به موضوعی فکر می کردم و بدجوری ذهنم رو مشغولش کرده بودم ؛ حالا فکر می کنید نتیجه ی این همه فکر عاقلانه چی بود؟!!!
رسیدن به یه دوراهی و گیج زدن! و این که زندگی چقدر سخته و چرا همه ی آدما با من دشمن هستن و دنیا با من سر ناسازگاری داره.....
یه لحظه به خودم اومدم دیدم اصلا چند روزه از خودم غافلم!
می دونی چرا اینقدر فکر می کردم؟
چون خسته شدم ! گفتم بابا بسه دیگه اینقدر قضاوت نکردم و عجولانه تصمیم نگرفتم!
اما...
همینه دیگه ؛ توی راهی که داری میری فقط ببین؛ تصمیم نگیر؛ قضاوت نکن؛ نه بدبین باش و نه خوش بین؛
فقط ببین
و از همه مهم تر خسته نشو که آدم خسته و تنبل به هیچی نمیرسه!
سلام
وبلاگ جالبی داری.
اگر به بازیهای کامپیوتر علاقه مندی یه سر به وبلاگ من بیا و یکی از چهار بازی امروز را انتخاب کن تا زودتر از بقیه در وبلاگ به نمایش گذاشته شود.
راستی لازم نیست به یادداشت های اولی و دومی نظر بدی.
بسیار متشکرم
See You Around
سلام سپیده جان
خوبی گلم ؟
تعطیلات خوش میگذره ؟
راستش حرفات یه جمله از وین دایر رو یاد من انداخت که میگه
سه چیز زندگی رو خراب میکنه
قضاوت (پیش داوری )
منفی گرایی
عدم تعادل
و جمله آخرت هم یادم انداخت که رهرو آن نیست که گه تند و گهی خسته رود
رهرو آنست که آهسته و پیوسته رود
خوب وقتی نیروتو با توجه به مسیرت مصرف کنی یا خسته نمیشی و یا اینکه خیلی دیر خسته میشی
موفق باشی
چقدر بگم اینقد فکر کن... از ما گفتن !:)
همیشه همینطوره، وقتی در مورد چیزی بیش از حد فکر میکنی تا بهترین نحو انجامش بدی دچار یه جور سر در گمی میشی...
من آپدیتم، دوست داشتی بیا، بهاری باشی...
مرد باران
mohammadblogs@yahoo.com
http://rainct.blogsky.com
سال 1387 هـ.شـ.
چیزی که من از زندگی یاد گرفتم اینه
هر چی بیشتر سعی کردم فک کنم و عاقلانه تصمیم بگیرم
بدتر شده
هر چی بیشتر فک می کنم کمتر به نتیجه می رسم
پی دیگه نمی خوام فک کنم
این طظوری هم درست تره
هم ساده تر
به نظر من خوش بینی خیلی بهتره ....حداقل الکی شادی..
سلام ...
ممنون از نظرتون
بازم بهم سر بزنید
تو وب جدیدم tarikroshan.blogsky.com
سال نو رو بهتون هر چند دیر تبریک می گم براتون ارزوی موفقیت دارم
تاریک روشن
بین همه این کارها سخت ترینش پیش داوری نکردنه که خیییلی مشکله(-:
سلام سپیده جان
واسه آرزوهای محال دعوتی
بیا و از آرزوهات البته اگه خواستی بگو